راهنمای نویسندگان

محور و هدف

پژوهش‌نامه‌ی علمی‌ـ‌پژوهشی انجمن موسیقی‌شناسی ایران، پایگاهی برای انتشار پژوهش‌های برجسته در حوزه‌ی موسیقی ایران و نسبت میان موسیقی و ایران، به دو زبان فارسی و انگلیسی است. حوزه‌های مورد توجه این پژوهش‌نامه عبارت‌اند از: تحلیل موسیقی، موسیقی‌شناسی تاریخی، آموزش موسیقی، مطالعات میان‌رشته‌ای (از جمله نسبت موسیقی با سیاست، جنسیت، و طبیعت)، موسیقی مردم‌پسند و موسیقی مردمی.

شرایط کلی

 1. نوشتارهای علمی، پژوهشی و مروری در چارچوب محورهای مجله پس از طی مراحل داوری منتشر می‌شوند.

 2. آثار ارسالی نباید پیش از این در نشریه‌ای منتشر شده یا هم‌زمان به نشریه‌ی دیگری ارسال شده باشند.

3. مقالاتِ فارسی زبان باید مطابق با اصول و آیین نگارش مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی تنظیم شوند.[1]

شرایط مقالات پژوهشی

 1. ساختار مقاله باید شامل این بخش‌ها باشد: چکیده، کلیدواژه‌ها، مقدمه، چارچوب نظری و روش پژوهش، پیشینه و یافته‌های تحقیق، متن اصلی، نتیجه‌گیری، پی‌نوشت‌ها، فهرست منابع و چکیده‌ی انگلیسی.

 2. عنوان مقاله باید کوتاه، گویا و منعکس‌کننده‌ی محتوای پژوهش باشد.

 3. مقدمه باید شامل بیان مسئله، هدف تحقیق و معرفی کلی مقاله باشد.

 4. نتیجه‌گیری باید به‌صورت منطقی، دقیق و مستند، جمع‌بندی یافته‌های پژوهش را ارائه کند.

 5. صفحه‌ی مشخصات مقاله باید شامل نام و نام خانوادگی نویسنده/نویسندگان، رتبه‌ی علمی، و پست الکترونیکی باشد. همچنین، در صورت استخراج مقاله از طرح پژوهشی یا پایان‌نامه، نام طرح یا رساله و همکاران نیز درج شود.

 6. کلیدواژه‌ها (۵ تا ۷ واژه) بلافاصله پس از چکیده درج شوند.

 7. چکیده‌ی فارسی، حداکثر ۳۰۰ واژه، و دربرگیرنده‌ی موضوع، بیان مسئله، هدف، روش، یافته‌های مهم و نتیجه باشد. چکیده و کلیدواژه‌های انگلیسی در انتهای مقاله بعد از فهرست منابع قرار گیرند.

 8. در مقالات چندنویسنده‌ای، نویسنده‌ی مسئول متولی ارسال مقاله و مکاتبات خواهد بود.

 9. حجم مقاله همراه با منابع، بین ۷۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ واژه باشد.

شرایط نقد کتاب و رسانه

این بخش به نقد آثار مکتوب و چندرسانه‌ای در حوزه‌های موسیقی (کتاب، مقاله‌های بلند، آلبوم‌های پژوهشی، مستند، نرم‌افزار و پایگاه‌های تخصصی) اختصاص دارد. هدف این بخش، ارزیابی علمی، تحلیل محتوا و توسعه‌ی گفتمان پژوهشی در موسیقی است.

اهداف و محورهای این بخش شامل موارد زیر می‌شوند:

 • ارزیابی انتقادی آثار پژوهشی، تحلیلی یا تاریخ‌نگارانه (فارسی یا غیر فارسی).

 • معرفی آثار شاخص و ایجاد فضای گفت‌وگو درباره‌ی آن‌ها.

 • بررسی نقاط قوت و ضعف، انسجام اثر، دقت علمی و جایگاه آن در دانش موسیقی‌شناسی.

محورهای اصلی نقد

 • ارزیابی انتقادی آثار پژوهشی، تحلیلی یا تاریخ‌نگارانه (فارسی یا غیر فارسی).

 • معرفی آثار شاخص و ایجاد فضای گفت‌وگو درباره‌ی آن‌ها.

 • بررسی نقاط قوت و ضعف، انسجام اثر، دقت علمی و جایگاه آن در دانش موسیقی‌شناسی.

ضوابط نقد

 • نقد باید تحلیلی، استدلالی و فراتر از خلاصه‌ی اثر باشد.

 • اثر مورد نقد باید اصالت علمی داشته و طی سه سال اخیر منتشر شده باشد (جز در موارد خاص مانند آثار کلاسیک یا تجدیدچاپ‌های مهم).

 • اولویت با آثاری است که درباره‌ی موسیقی ایران یا در حوزه‌های میان‌رشته‌ای مرتبط باشند.

 • از نقد آثار صرفاً تجاری، تبلیغاتی یا خودآموز پرهیز شود.

 • تصویر صفحه‌ی شناسنامه‌ی اثر (صفحه‌ی اول) همراه فایل نقد ارسال شود.

ساختار نقد

 1. اطلاعات کتاب‌شناسی: شامل عنوان، پدیدآور، ناشر/تهیه‌کننده، محل نشر، سال انتشار، تعداد صفحات/مدت زمان.

 2. چکیده: حداکثر ۱۵۰ واژه.

 3. کلیدواژه‌ها: ۳ تا ۵ واژه.

 4. مقدمه: معرفی اثر و اهمیت آن.

 5. خلاصه‌ی محتوایی: توصیف ساختار و محتوای اثر بدون تحلیل.

 6. تحلیل و ارزیابی: بررسی روش، استدلال‌ها، نوآوری، دقت علمی، ساختار و کیفیت ارائه.

 7. نتیجه‌گیری: جمع‌بندی و ارزیابی نهایی از اثر.

 8. فهرست منابع: در صورت استفاده، مطابق شیوه‌نامه‌ی شیکاگو.

 9. حجم نقد: ۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰ واژه (همراه با منابع).

دسترسی و هزینه‌ی انتشار

پژوهش‌نامه، با مجوز Creative Commons CC BY 4.0 و به‌صورت دسترسی آزاد (Open Access) منتشر می‌شود. تمامی مقالات به‌صورت رایگان در دسترس هستند و هیچ هزینه‌ای از نویسندگان دریافت نمی‌شود.

چاپ یا بازنشر مقالات در سایر منابع بدون ذکر منبع و استناد، ممنوع است.

روش تنظیم منابع و ارجاع‌دهی

ارجاعات و منابع باید مطابق شیوه‌نامه‌ی شیکاگو تنظیم شوند.

 1. ارجاع درون‌متنی: (نام خانوادگی، سال انتشار، شماره‌ی صفحه)

 2. فهرست منابع: به‌ترتیب الفبای نام خانوادگی، در انتهای مقاله.

 3. قرآن و نهج‌البلاغه (در صورت عدم ارجاع به نسخه‌ی خاص)، در ابتدای منابع با ستاره (*) ذکر می‌شوند.

 4. کتاب: نام خانوادگی، نام. (سال). عنوان کتاب؛ مترجم/مصحح، جلد، نوبت چاپ، محل نشر: ناشر.

 5. کتاب ترجمه: نام خانوادگی، نام. (سال). عنوان کتاب، مترجم، محل نشر: ناشر.

 6. مقاله: نام خانوادگی، نام. (سال). «عنوان مقاله»، نام مجله، شماره.

 7. مقاله‌ی کنفرانسی: نام خانوادگی، نام. (سال). «عنوان مقاله».

 8.در صورت ترجمه‌ی مقاله: نام مترجم پس از عنوان می‌آید.

 9. برای چند اثر از یک نویسنده: از خط تیره (ـــ) به‌جای تکرار نام استفاده شود.

 10. پایان‌نامه: نام خانوادگی، نام. «عنوان»، پایان‌نامه‌ی کارشناسی‌ارشد/رساله‌ی دکتری، رشته، دانشگاه، سال.

 11. منابع آنلاین: نام خانوادگی، نام. (تاریخ). «عنوان»، نشانی: تاریخ دسترسی.

 12. اثر بدون مؤلف: نام مؤسسه یا عنوان اثر جایگزین نام شود.

 13. منابع لاتین: پس از منابع فارسی و عربی، با همان ساختار.

 14. پانویس‌ها: در انتهای هر صفحه، به‌ترتیب شماره‌گذاری شوند.

برای اطلاعات بیشتر به فارسی و انگلیسی کلیک کنید.

استفاده از هوش مصنوعی

استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی مجاز است، اما نام ابزار باید هنگام ارسال مقاله به‌طور صریح ذکر شود.


[1] دستور خط فارسی (ویراست جدید) مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی از این لینک قابل دریافت است: https://apll.ir/wp-content/uploads/2023/07/Dastour-e-Khat-17.04.1402.pdf